Światło gwiazd (1)

W rozmowach o stworzeniu świata dostrzegam trudność zagadnienia, ale jestem niepocieszony kiedy widzę jak Biblia jest manipulowana.  Najczęściej używa się w takim przypadku dowodu na podstawie milczenia (po łacinie: argumentum ex silentio, po angielsku: argument from silence) tzn. buduje się jakąś tezę mimo że nie mamy żadnych informacji na dany temat.  Czy to nie jest szaleństwo, szczególnie jeśli mówimy o prawdzie pochodzącej od samego Boga?  Z takiego „dowodu” wzięła się właśnie teza że gwiazdy musiały być stworzone miliardy lat przed stworzeniem Ziemi opisanym na początku Biblii, gdyż obecnie obserwujemy światło dolatujące z odległych gwiazd.  Jak wygląda ta teza z punktu widzenia Boga, jakie ryzyko podejmują ci którzy lgną do takich tez, i jakie światło wydają o Bogu tym którzy nie wierzą Mu?

Biblia uczy

Biblia wyraźnie uczy że „w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko co w nich jest.” Ex20:11  Innymi słowy, Bóg uczynił wszystko co jest w niebie, wszystko co jest na Ziemi, i wszystko co jest w morzu.  Na jakiej podstawie ktoś uczy że nie wszystko, gdyż wszystkie galaktyki istniały już przed sześcioma dniami stwarzania?  Czy miałoby to znaczyć że w sześciu dniach Bóg stworzył tylko Ziemię, ten mały pyłek który trudno zauważyć gdzieś na peryferiach Drogi Mlecznej?  Albo może, jak inni twierdzą, miałoby to oznaczać że Ziemia już istniała, a Bóg tylko stworzył życie na Ziemi?  A może po prostu Bóg kłamał i ludzie muszą Go wyprostować?

Interpretacja wyssana z palca

Zajrzałem do podręcznika w którym spodziewałem się znaleźć obiektywne stanowisko i co znalazłem?  Między innymi takie oto zdanie: „Czy niebiosa — słońce, księżyc, a nawet gwiazdy — rzeczywiście zostały uczynione tylko 6,000 lat temu?”[1] Przypomina mi ono szokujące pytanie skierowane  do Adama i Ewy przez Szatana: „Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie ze wszystkich drzew ogrodu wolno wam jeść?”[2]  Na następnej stronie znalazłem takie stwierdzenie:

 Tydzień stworzenia nie mówi o niebiosach w których Bóg trwa od wieczności.  ‘Niebiosa’ w pierwszych rozdziałach księgi Rodzaju mówi prawdopodobnie o planetach i gwiazdach najbliższych Ziemi.

Wiemy na pewno że Ziemia nie była pierwszym stworzeniem Chrystusa ale najprawdopodobniej ostatnim.  Biblia obrazuje synów Bożych, prawdopodobnie Adamów wszystkich nieupadłych światów, którzy spotykają się z Bogiem w jakimś odległym zakątku wszechświata. Hiob 1:6–12

Przepraszam, skąd się wzięło tyle przypuszczeń i detali, o których Biblia w ogóle nie wspomina?  Skąd niby wiemy że wyrażenie ‘niebiosa’ oznaczało jakiś niewielki fragment przestrzeni kosmicznej obejmujący układ słoneczny z jakimiś najbliższymi gwiazdami?  Jeśli Bóg stwarzał tylko kilka gwiazd, dlaczego miałby wprowadzać czytelników w błąd mówiąc że stworzył wszystko co jest w niebiosach?  Dlaczego wszystko jest prawdopodobne, skąd się wzięli Adamowie i jakieś nieupadłe światy, skąd się wziął jakiś odległy zakątek świata?  Skąd się wzięła idea że Bóg nie stworzył wszystkich galaktyk w czwartym dniu?  Skąd się wzięła myśl że Bóg przebywa od wieczności w ‘niebiosach’ z opisu stworzenia?  Czy Biblia nie mówi że Bóg na początku uczynił niebo i ziemię.  Jeśli stworzył niebiosa, to chyba musiał istnieć gdzieś indziej zanim je stworzył.  Poza tym, jeśli Bóg jest duchem,[3] czy musiał posiadać jakieś fizyczne niebo (kosmos) aby mógł istnieć od wieczności?  Dlaczego wszyscy zakładają (za ewolucjonistami) że przestrzeń kosmiczna istnieje wiecznie?  Czy jest jakaś podstawa do tego?

Jeśli ktoś nie może znaleźć odpowiedzi na trudne pytania, wcale to nie znaczy że odpowiedzi nie ma i być nie może.  Chyba mądrzej jest wstrzymać się od mówienia rzeczy które nie mają podstawy w Biblii, niż później wycofywać się ze wstydem.  A może ktoś ma jakąś ukrytą agendę(?).  Z powyższego cytatu widać co najmniej jeden taki powód: istnienie jakichś nieupadłych światów.  A drugi już wspomniałem na wstępie — wytłumaczenie jak widzimy światło z gwiazd które ponoć podróżuje już biliony lat.

Ukryte agendy

Dlaczego niektórzy ludzie usiłują interpretować Biblię w taki sposób aby dojść do wniosku że gwiazdy istniały na długo przed stworzeniem świata?  Czy światło dochodzące do Ziemi z gwiazd odległych od nas o miliardy lat świetlnych jest wystarczającą przyczyną dla której manipulujemy Słowem Bożym zanim zbadamy co Bóg rzeczywiście mówi w tej sprawie?  Czy jakieś pozabiblijne nauki o nieupadłych światach mają prawo interpretowania tego co mówi Biblia?

Niektórzy z otwartymi rękami witają naukę o starym kosmosie ponieważ pionierzy naszego ruchu wierzyli w istnienie wielu planet podobnych do Ziemi, na których żyją mieszkańcy podobni do ludzi (ale nie aniołowie).  Ponoć na te planety dotarł Szatan, starał się namówić do buntu przeciwko Bogu tamtejszych Adamów i Ewy, ale nigdzie nie udało mu się tego dokonać.  Bóg zezwalał mu na tego rodzaju działalność tak długo aż wreszcie nasza planeta stała się ofiarą zwiedzenia.  Stąd też nazywamy Ziemię upadłym światem, a pozostałe planety nazywamy nieupadłymi.  Należałoby wnioskować że na tych nieupadłych planetach nieupadłe istoty rozmnażają się (i będą rozmnażać) bez końca, i jeśli jeszcze nie ma tam przeludnienia tak jak na Ziemi, to niebawem nastąpi to w przyszłości.  A co będzie robił Bóg po kilku milionach lat, kiedy słońca nieupadłych światów zamienią się w czerwone giganty?

Powyższy koncept został usprawiedliwiony wersetem biblijnym mówiącym o tym że Bóg stworzył światy.  Tłumaczenia polskie mówią o stworzeniu wszechświata,[4] ale tłumaczenie angielskie będące w użyciu podczas powstania nauki o istnieniu nieupadłych światów mówi wyraźnie o światach (worlds[5]).  Należy jednak zauważyć że w wersecie tym termin grecki αἰών {G165 aiōn} został niefortunnie przetłumaczony jako ‘światy.’  Wiem że wiele razy różne Biblie używają słowa ‘światy,’ ale wcale to nie znaczy że αἰών oznacza ‘planety’ zamieszkałe przez istoty podobne ludzkim.  Leksykony stwierdzają że αἰών odnosi się do określenia epok czasu w kontraście do kosmosu, i może oznaczać czas trwania świata, ale nie ciała niebieskie.[6]  I tak np. komentarz Young’a podaje że epoki czasowe oznaczają epokę Adama, Noego, Abrahama lub Mojżesza.[7]  A więc skąd bierze się nauka że jakoby istnieją jakieś planety zamieszkałe przez istoty podobne ludziom, które nigdy nie zgrzeszyły?  Nie widzę żadnej podstawy do twierdzenia że istnieją jakieś nieupadłe światy.

Drugą przyczyną usiłowania interpretowania stworzenia gwiazd na długo przed stworzeniem świata jest pragnienie zgodzenia się z twierdzeniami naukowymi o długim wieku gwiazd i uniknięcie trudnych zarzutów ewolucjonistów na pytanie jak gwiazdy mogły być stworzone tylko 6,000 lat temu, skoro dochodzi do nas światło z gwiazd odległych o miliardy lat świetlnych.  Na pierwszy rzut oka rzeczywiście może się wydawać słuszne aby zgodzić się z pojęciem starych gwiazd, ale nie należy tego robić wbrew temu co uczy Biblia.  Po drugie, naukowcy mogą dokonać jakiegoś odkrycia, na jego podstawie zmienić swoje teorie w jednym dniu, wyjaśnić jak światło z odległych gwiazd może dotrzeć na Ziemię w ciągu kilku minut… ale co wtedy będzie z tymi którzy niby stawiają Biblię na pierwszym miejscu, a w rzeczywistości naginają ją do nauk ludzkich?  Czy nadal będą utrzymywali że gwiazdy istnieją miliardy lat?  Wydaje mi się że byłby to większy wstyd niż przyznanie się do tego że nie wiemy jak się to stało (Biblia nie wyjaśnia tego faktu).  No cóż, niektórzy chcą być mądrzejsi niż Bóg i nie pragną się nauczyć z pomyłek popełnionych przez innych.

Poza tym należy pamiętać o zasadzie która głosi że nie powinniśmy budować doktryn na podstawie jednego wersetu lub jakichś niejasnych wersetach, dlatego też nie widzę najmniejszej przyczyny dla której można głosić naukę o nieupadłych światach jako naukę pochodzącą z Biblii.  W tym przypadku Biblia jest tylko manipulowana w celu uczynienia wrażenia że ponoć to ona uczy teorii o nieupadłych światach.  A ci którzy podtrzymują takie nauki powinni dostrzec że Biblia nie uczy tego co ktoś wytworzy manipulując jej tekst.

W języku oryginalnym

Zwróćmy się do języka oryginalnego i zobaczmy co oznaczają kluczowe terminy występujące w kontekście stwarzania gwiazd i czy Biblia wskazuje na to że są jakieś dwie sfery gwiazd.  Wyraz hebrajski כּוכב (kôkâb) przetłumaczony jest zawsze jako ‘gwiazda’ i używany jest w znaczeniu dosłownym (kuliste ciało niebieskie takie jak słońce) oraz przenośnym (np. mały róg zrzucił trochę gwiazd na Ziemię i podeptał je[8]).  A więc gwiazdy zostają gwiazdami i nie ma miejsca na manipulacje.  Gdyby Mojżesz chciał przekazać informacje o dwóch grupach gwiazd, musiałby określić konkretnie o czym mówi.  Ponieważ w opisie stwarzania ciał niebieskich nie ma mowy o grupach gwiazd, i gwiazdy nadmienione są tylko jednym słowem, jak można dodawać do Biblii i dopatrywać się w jednym słowie dwóch grup gwiazd?

W opisie stwarzania gwiazd występują inne terminy mówiące nam o niebiosach i zastępach niebieskich.  Bóg oznajmia że niebiosa nie mogą być zmierzone,[9] co oznacza że z punktu widzenia człowieka niebiosa są nieskończone.  Kiedy anioł w imieniu Boga błogosławił Abrahama licznym potomstwem, mówił o wielkiej ilości gwiazd na niebie i wielkiej ilości ziarenek piasku na brzegu morza.[10]  A przemawiając do izraelitów Bóg uczył ich że Jego święty przybytek (miejsce Jego zamieszkania) jest w niebie.[11]  Według babilońskiego modelu świata używanego przez izraelitów, gwiazdy były przypięte do misy ustawionej do góry dnem, a nad misą znajdowała się woda nadająca niebu niebieski kolor.  Na belkach umocowanych nad misą znajdowały się komnaty w których mieszkał Bóg.[12]  A więc niebo rozciąga się dalej niż znajduje się niezliczalna ilość gwiazd przypięta do misy, dlatego nie widzę skąd powstało twierdzenie że gwiazdy כּוכב (kôkâb) na niebie שׁמים (szâmajim) to tylko kilka gwiazd w pobliżu Ziemi.

Narody ościenne czciły wiele fałszywych bogów, między innymi słońce, księżyc i gwiazdy.  Bóg ostrzegając izraelitów przed czynieniem tego samego wymienił słońce, księżyc i gwiazdy, i nazwał je zastępem niebieskim צבא (tsâbâ’).[13]^{,[14],[15],[16]}  A więc ‘zastęp niebieski’ to wszystkie świecące (lub odbijające światło) ciała niebieskie.  Dlatego znowu nie widzę jak można twierdzić że kiedy Bóg ukończył stwarzanie nieba i Ziemi oraz całego ich zastępu (zastępu niebiańskiego)[17] to w zasadzie stworzył tylko kilka gwiazd w pobliżu Ziemi.

Chciałbym aby ci, którzy twierdzą że 1) wszystkie gwiazdy istnieją już przez miliony lub miliardy lat i 2) że w czwartym dniu stwarzania Bóg nie stworzył ani jednej gwiazdy z wyjątkiem Słońca, wytłumaczyli mi,

1. W jakim celu wyraz ‘gwiazdy’ znajduje się w wersecie który opisuje funkcję dwóch wielkich świateł?  (Jeśli wszystkie gwiazdy już istniały, po co o nich wspominać przy stwarzaniu Słońca i Księżyca?)
2. Jeśli wszystkie gwiazdy już istniały i wysyłały światło które obecnie dociera do nas po milionach lat podróży w przestrzeni kosmicznej, to dlaczego Bóg stwarzał światło w pierwszym dniu stwarzania?

Natomiast dla tych którzy twierdzą że Bóg stworzył tylko grupkę gwiazd, tych najbliższych naszego Układu Słonecznego, i w czwartym dniu stwarzania wprowadził je na orbity w Drodze Mlecznej, mam inne pytania.

1. W jaki sposób, w odróżnieniu od pozostałych gwiazd, Biblia określa te gwiazdy które to ponoć są wprowadzone na orbity w naszej galaktyce?
2. W jaki sposób Biblia opisuje naszą galaktykę do której to ponoć Bóg dodał grupkę gwiazd, Słońce, Księżyc i Ziemię?
3. Jakiego czasownika Biblia używa do opisania wprowadzenia Słońca, Księżyca, Ziemi, i grupki gwiazd na orbity w naszej galaktyce?
4. Obecnie naukowcy podają że w kosmosie spenetrowanym dotychczas przez teleskopy znajduje się ponad 100,000,000,000,000,000,000,000, (100 sekstylionów) gwiazd.  Jeśli w czwartym dniu stwarzania Bóg stworzył tylko kilka gwiazd (prawie zero w porównaniu z ilością wszystkich gwiazd), jak mógł powiedzieć w czwartym przykazaniu że tych kilka gwiazd to wszystkie gwiazdy („Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest”[18])?

Chciałbym przy okazji zaznaczyć że każdy ma prawo do wyrażania jakiejkolwiek opinii na jakikolwiek temat biblijny, ale jeśli Biblia czegoś naprawdę uczy, to musimy wiedzieć gdzie to się znajduje.  A jeśli Biblia o czymś nie mówi, musimy wykazać na podstawie innych nauk biblijnych że jakaś myśl jest prawdziwa.  Jednak materiały pozabiblijne, jak światło z odległych gwiazd lub nieupadłe światy, nie mają prawa być używane do ustanawiania twierdzeń biblijnych.

Założenia

Aby zrozumieć opis stworzenia świata należy wziąć pod uwagę kilka następujących, bardzo ważnych faktów.

• ˜Nikt z ludzi nie widział stwarzania świata.
• ˜Mojżesz opisał stworzenie świata na podstawie tego co Bóg objawił albo jemu, albo komuś innemu z ludzi.
• ˜Mojżesz musiał wiedzieć co pisać, choć być może nie potrafił zrozumieć wystarczająco, aby to wyraźnie przedstawić.
• ˜Język starożytnych ludzi był raczej obrazowy a nie analityczny, dlatego nie był zbyt ścisły i taki jaki byśmy życzyli sobie widzieć w opisie pojęć abstrakcyjnych.
• ˜Kalendarz starożytny był oparty na fazach księżyca i musiał być korygowany porami roku które były zgodne z położeniem Słońca względem Ziemi.
• ˜W opisie stwarzania wyraźnie widzimy jego ważność religijną.  Na przykład, Mojżesz nie używał słów ‘słońce’ ani ‘księżyc’ gdyż Bóg uczył ludzi aby nie wypowiadali imion obcych (fałszywych) bogów,[19] podczas kiedy poganie oddawali cześć słońcu, księżycowi i gwiazdom.[20]
• ˜Mojżesz przedstawia Boga jako tego który stworzył światłość zanim istniały źródła światłości, a więc chwała należy się Stwórcy, a nie stworzeniom.
• ˜Mojżesz przedstawia Boga jako tego który tworzył świat używając wodę i zanim były stworzone zwierzęta morskie, podczas kiedy pogańskie narody wierzyły że bogowie musieli walczyć z potworami morskimi i zwyciężyć ich aby zdobyć sobie władzę nad Ziemią.[21]
• ˜Model budowy świata znany Mojżeszowi i jego czytelnikom był produktem narodów ościennych (Mezopotamia),[22] i jego elementy były użyte w opisie stworzenia z co najmniej dwóch powodów: 1) innego modelu nie było (sumeryjski, babiloński, kanaański, egipski, grecki i inne były dość podobne do siebie), 2) aby przedstawić że Bóg stwarzał świat w inny sposób niż przedstawiają znane modele, wystarczyło więc pokazać główne różnice, co też Mojżesz uczynił używając elementów powszechnie znanych.
• Korzystając z osiągnięć nauki, powinniśmy rozszyfrować opis stworzenia świata i dostosować go do obecnej znajomości kosmologii (np. że Ziemia obraca się dookoła Słońca), jeśli i na ile są one tam zawarte.
• Podczas studiowania Biblii powinniśmy starać się zrozumieć co jest napisane w Biblii, a nie starać się wytłumaczyć dlaczego Biblia nie jest np. logiczna.  Kilka dni temu spotkałem się z takim zdaniem że to jest nielogiczne aby Bóg stworzył najpierw roślinność, a potem Słońce które potrzebują rośliny.  Ale prawda jest inna: Bóg wiedział dobrze co miał zrobić, i zrobił wszystko dlatego że jest logiczne, a naszym obowiązkiem (jeśli chcemy zrozumieć co Bóg nam powiedział) jest zrozumieć dlaczego tak jest powiedziane, a nie udowadniać że jest to powiedziane źle, chociaż jeszcze nie rozumiemy co zostało powiedziane.  A więc, postarajmy się najpierw zrozumieć co zostało powiedziane zanim będziemy udowadniać brak logiki w stwarzaniu, a kiedy zrozumiemy to być może przyznamy Bogu że On wiedział dokładnie co mówi i dlaczego przemawia w taki sposób a nie inny.

Biblia o stworzeniu gwiazd

W czwartym dniu Bóg stworzył światła nad Ziemią.  Dzisiaj powiedzielibyśmy w pobliżu Ziemi, gdyż wiemy że Ziemia jest ruchoma i obraca się dookoła Słońca, a Księżyc obraca się dookoła Ziemi.  Dobrze jest też zwrócić uwagę na to że wyraz מאור (meorah) przetłumaczony jako światła oznacza coś co daje światło, np. ogień lub lampa.  Jest to szczególnie ważne dlatego że w dniu pierwszym Bóg stworzył światło (lub światłość) które pochodzi z wyrazu hebrajskiego אור (or) i oznacza promienie światła (fale elektromagnetyczne) wytwarzane przez źródło światła.  A więc czwartego dnia Bóg stworzył źródła światła (o stworzeniu światłości będę pisał nieco później).

Światła stworzone w czwartym dniu miały pewne funkcje do spełnienia.  Pierwsza z nich jest bardzo oczywista — oddzielenie nocy od dnia lub jasności od ciemności.  Kiedy myślimy o dniu i nocy w kontekście współczesnej kosmologii wiemy że chodzi o obrót Ziemi dookoła własnej osi w obecności stosunkowo silnego źródła światła.  Wiemy również że ciemność to po prostu brak światła, a światło księżyca wydaje się inne od światła dziennego gdyż postrzegamy go aparatem nocnego widzenia (źrenice otwierają się mocno aby czułe słupki na siatkówce oka mogły widzieć przy niskim świetle, ale niestety widzenie pozbawione jest koloru).

Chociaż funkcja Słońca w dzień wydaje się oczywista, należy zwrócić uwagę na to że „rządzenie” dniem to również ustanowienie granic dnia.  Zanim Słońce ukaże się na horyzoncie, widzimy świt o jasnym kolorze, potem jasny wschód słońca kiedy już ukaże się tarcza słoneczna.  Natomiast przy zachodzie słońca jest nieco inaczej; kolory są przybarwione na czerwono.  Jest to wynikiem tego że przy wschodzie słońca zbliżamy się do niego (wraz z planetą), a przy zachodzie oddalamy się, co powoduje przesunięcie widma światła (efekt Dopplera).  Poza tym w ciągu dnia obserwujemy zmieniające się położenie Słońca względem Ziemi i możemy obserwować przesuwanie się cienia na zegarze słonecznym, co pokazuje nam dodatkową funkcję Słońca — odmierzanie czasu podczas dnia.

Chociaż wielokrotnie widzimy księżyc w godzinach dziennych, nie twierdzimy że jest już noc, gdyż jest ciągle wiele światłości.  Są też noce w których nie widać księżyca jednak nie twierdzimy że jest dzień, gdyż jest ciemno.  Wiemy bowiem że z zachodem słońca kończy się dzień i zaczyna noc, a ze wschodem słońca kończy się noc i zaczyna dzień; nawet wtedy kiedy jest pochmurno.  Nieco inaczej odmierza się czas dnia i nocy w kołach podbiegunowych kiedy mamy do czynienia z dniem polarnym lub nocą polarną, ale Mojżesz o tym ani nie wiedział ani nie pisał, więc nie ma potrzeby zajmowania się tą kwestią.

Księżyc nie zarządza nocą tak ściśle jak Słońce, ale przez długi czas służył on do odmierzania miesięcy.  Do tej pory używamy w języku polskim słowo ‘miesiąc’ w znaczeniu księżyc np. w piosence Laura i Filon do słów Franciszka Karpińskiego (można posłuchać tutaj lub tutaj).

Już miesiąc zeszedł, psy się uśpiły
I coś tam klaszcze za borem,
Pewnie mnie czeka mój Filon miły
Pod umówionym jaworem.

W kalendarzu hebrajskim faza nowiu księżyca oznaczała początek nowego miesiąca, jednak kalendarz taki musiał być korygowany co pewien czas aby pozostawał zsynchronizowany z porami roku, gdyż np. miesiąc kłosów powinien zaczynać się we właściwej porze roku, wtedy kiedy dojrzewało zboże.  Ponieważ rok w kalendarzu księżycowym jest krótszy od roku słonecznego o około 11 dni, Żydzi dodawali jeden „ponadliczbowy” miesiąc 3 razy w ciągu 19 lat.  W ten sposób kalendarz księżycowy był synchronizowany z kalendarzem słonecznym i porami roku.  Tak więc ani Słońce ani Księżyc nie były wystarczalne do obliczania miesięcy i lat, ale wzajemnie się uzupełniały.

Biblia uczy że światła na niebie miały być znakami, co mogło oznaczać nie tylko odmierzanie czasu ale również ich nieregularne zachowanie.  Wiemy o tym że Bóg zatrzymał Słońce i Księżyc na prawie cały dzień kiedy Jozue walczył przeciwko armiom pięciu królów.[23]  Wiemy też że pewnego razu na słonecznym zegarze Achaza widać było jak cień słoneczny cofnął się o 10 stopni.[24]  W dodatku Joel przepowiedział że pewnego dnia Słońce zamieni się w ciemność a księżyc w krew,[25] a apostoł Jan potwierdził to.[26]  Chociaż Mojżesz prawdopodobnie nie wiedział o tych zadaniach dla Słońca i Księżyca, jednak Bóg wiedział o nich.

Stworzenie świateł na niebie w czwartym dniu stwarzania obejmowało również gwiazdy.  Chociaż Biblia nie przypisuje im żadnej szczególnej funkcji to jednak wiemy że żeglarze utrzymywali nocne rejsy rozpoznając kierunki świata po położeniu gwiazd.  Wiemy też o tym jak gwiazda prowadziła mędrców do stajni betlejemskiej w której urodziło się dzieciątko Jezus.[27]  Apostoł Jan przepowiedział spadanie gwiazd tak jakby to spadały owoce z potrząśniętego drzewa[28] i wiemy że takie wydarzenie miało już miejsce w roku 1833.  Choć dla nas są to leonidy (rój meteorytów) to jednak dla ludzi starożytnych byłoby to spadanie gwiazd.  Trudno powiedzieć czy te funkcje gwiazd miał na myśli Bóg kiedy przekazywał Mojżeszowi informacje na temat stworzenia świata, widzimy jednak że nie zostały one odzwierciedlone w wersecie mówiącym specyficznie o gwiazdach.

Po przeprowadzeniu powyższej analizy, gdybym chciał uporządkować opis czwartego dnia i zapisać go w strukturze którą używam do robienia notatek, wyglądałoby to tak:

Analiza stwarzania w dniu 4

Wniosek

Powyższa analiza nie pozostawia miejsca na stare gwiazdy i młodą Ziemię, a światłość z odległych gwiazd oraz nieupadłe światy jako nauki nie-biblijne nie mają prawa zniekształcać prawd zawartych w Biblii.  Dowody wykorzystujące milczenie Biblii na jakiś temat nie mają też prawa być okazją do manipulowania tym co powiedział Bóg.  Jest wielka różnica między odkrywaniem tego co Biblia uczy i spekulowaniem o tym o czym Biblia milczy.  Być może że w przypadku kiedy Biblia milczy byłoby właściwsze przyznać się że czegoś nie rozumiemy niż głosić coś co może się okazać nieprawdą.

Ciąg dalszy nastąpi

Odpowiem między innymi na poniższe pytania:

Jeśli Bóg stworzył gwiazdy około 6,000 lat temu, jak to się dzieje że widzimy światło dolatujące na Ziemię z gwiazd odległych miliardy lat świetlnych?

Jeśli Bóg stworzył światło rządzące dniem w dniu czwartym, jak mógł stać się wieczór i poranek dnia pierwszego, drugiego i trzeciego?