Moje marzenie
2011/06/09 Leave a comment
Właśnie obejrzałem jeden filmik i postanowiłem przetłumaczyć go na język polski. Wygląda na to że tłumaczenie na angielski już nieco ucierpiało, więc w tłumaczeniu polskim znajdzie się nieco moich elementów. Filmik jest zrobiony podczas koreańskiego konkursu Mam Talent.
(wstęp)
Przygotowuje się do występu przeciętnie wyglądający zawodnik.
- Mam 22 lata i nazywam się Choi Sung Bong (koi sun bon). Żyłem do tej pory w bardzo ciężkich warunkach. Ciągle czuję się niewygodnie stając do współzawodnictwa. Ale chcę być taki jak inni, normalni ludzie…
(wychodząc na scenę)
- …ale kiedy śpiewam, wydaje mi się, że staję się inną osobą.
(jurorzy)
- Witaj.
- Moje imię jest Choi, mam 22 lata.
- Patrząc na ciebie nie mogę zgadnąć z czego się utrzymujesz.
- Jestem po prostu robotnikiem.
- Wcześnie rano?
- Oglądam twoje zgłoszenie i widzę że nie wypełniłeś rubryki ‘rodzina.’
- Zostałem oddany do sierocińca kiedy miałem 3 lata. A kiedy miałem 5 lat i zostałem zbity przez pracowników sierocińca, uciekłem stamtąd.
- To jak żyłeś od tamtego czasu?
- Sprzedawałem gumę do żucia i napoje na ulicach. Tak przeżyłem około 10 lat.
- Czy w tym czasie mieszkałeś z kimś czy byłeś sam?
- Byłem sam.
- To znaczy byłeś sam od wieku 5 lat?
- (fragment z wywiadu przed wstępem na scenę) Tak. Żyłem tak przez 10 lat. Spałem na klatkach schodowych lub w publicznych toaletach. 10 lat w pędzie życia.
- Czy chodziłeś do szkoły?
- Nie. Zdałem egzaminy aby otrzymać świadectwo ze szkoły podstawowej. Pierwsza szkoła do której uczęszczałem to szkoła średnia.
- Naprawdę? Trudno w to uwierzyć.
- Czy twój występ dzisiaj to śpiew?
- Tak.
- Lubisz śpiewać?
- Powiedziałbym raczej ‘śpiewam bo lubię śpiewać.’ Lubię śpiewać bo jest to pierwsza rzecz w biegu życia którą lubię. Nie śpiewam dobrze, ale po prostu lubię to.
- Zaśpiewaj nam, słuchamy.
(słowa utworu Nella Fantasia (moja fantazja) z filmu The Mission)
W mojej wyobraźni widzę przyjazny świat,
Gdzie każdy żyje w pokoju i uczciwości.
Marzę o duszach które są zawsze na wolności,
Tak jak unoszące się chmury,
Pełne ludzkości w głębi duszy.
W mojej wyobraźni widzę jaśniejszy świat,
Gdzie nawet noce są mniej ciemne.
Marzę o duszach które są zawsze na wolności,
Tak jak unoszące się chmury.
W mojej wyobraźni istnieje ciepły wiatr,
Który wwiewa do miasta, jak przyjaciel.
Marzę o duszach które są zawsze na wolności,
Tak jak unoszące się chmury.
Pełne ludzkości w głębi duszy.
(jurorzy)
- (nie wie co powiedzieć) Chciałabym ciebie uściskać.
- Dlaczego pragniesz śpiewać?
- Kiedy byłem dzieckiem, doświadczyłem wielu przykrych przeżyć, np. byłem kiedyś sprzedany. Pewnego razu kiedy sprzedawałem gumę w klubie nocnym, usłyszałem solistę który występował na scenie klubu. Zazwyczaj w klubach jest żywa muzyka, nieprawdaż? Byłem zafascynowany jego głosem, śpiewał z takim zaangażowaniem. Wtedy pokochałem śpiew.
- Chcesz być śpiewakiem?
- Tak.
- Myślę że masz wielki talent muzyczny.
- Czy uczyłeś się muzyki? Pobierałeś jakieś lekcje?
- Kiedy nadarzała się okazja, słuchałem wykładów, ale ćwiczyłem sam.
- Bez względu na to jak daleko uda ci się dojść w tym konkursie, chciałabym ci pomóc w tym, żebyś mógł kształcić swój głos w szkole. Dziękuję ci za wspaniały śpiew.
- Reakcja publiczności świadczy o tym jak wspaniały występ nam dałeś. To było piękne.
- Musimy podjąć decyzję.
- Ode mnie otrzymujesz ‘tak.’
- ‘Tak.’
- Gratulacje! Zakwalifikowałeś się do następnego etapu!
(po zejściu ze sceny)
- Teraz masz setki fanów, a kiedy puścimy program na antenę, będziesz miał tysiące. A jeśli dojdziesz do końca konkursu… wiesz ile jest ludzi w Korei, prawda? Będziesz miał ponad 50 milionów fanów! A jeśli się mocno postarasz, myślę że będziesz miał 6.5 miliarda fanów. Nigdy nie myśl że jesteś sam. Daj to z siebie, Sung-bong! (w języku angielskim ostatnie zdanie się rymuje). Wykonałeś pierwszorzędną pracę! Jestem z ciebie dumny.
(jurorzy za kulisami)
- Bez względu na swoje ciężkie dzieciństwo, z wielką pasją zdąża do tego co pragnie w życiu. Nawet utalentowane osoby rzadko kiedy mają takie zacięcie.
- Barwa jego głosu magicznie przyciąga uwagę słuchaczy.
- Jestem bardzo zadowolona z tego że mogłam go poznać. Po prostu chciałabym aby był szczęśliwy… od dzisiaj na zawsze.
A teraz filmik przedstawiony w koreańskiej telewizji 4 czerwca 2011. W komentarzach z ostatnich dni kilka osób wyraziło pragnienie przyjęcia Choi do swojego domu. W ciągu dwóch dni obejrzało go ponad 2 miliony ludzi, a około 180,000 osób nacisnęło przy nim guzik ‘Like’ (podoba mi się). Czy ty też naciśniesz ten guzik? (naciśnij kadr z filmiku aby go obejrzeć)