Wiersze Andrzeja (3)

Poniżej przedstawiam następne dwa wiersze Andrzeja.

Idźcie

Idźcie na cały świat
Ratujcie, bo ginie brat.
Człowiek na zatracenie się udaje.
Kto da mu Boga poznanie?
Człowiek ginie i umiera,
Diabeł ręce swe zaciera,
Bo kolejną zdobycz mą,
Nie ma ratunku, on to zna.
Lecz Bóg swój lud powołuje,
Ratunek więźnia szykuje.
Wyrywajcie zdobycz szatanowi,
Dajcie ją Jezusowi, królowi.
Idźcie, głoście ewangelię zbawienia,
Prostą Bożą drogę odkupienia.
Mówcie ludziom o ratunku,
Pocieszajcie ich w smutku.

Andrzej Tomasiuk, 7.04.2012

Potop

Bóg mówi do Noego,
Sługi bardzo umiłowanego:
Ziemia cała jest skażona,
Grzechem zanieczyszczona.
Zniszczyć muszę ludzi ziemi,
W bardzo wielkiej kąpieli.
Ty masz łaskę w oczach moich,
Mam ją też dla synów twoich —
Od śmierci was uratuję.
Noe arkę więc buduje,
Bóg wymiary mu podaje,
Wielkie zadanie daje.
Pomagają mu synowie,
Mając przy boku swoje żony.
Lata budowy mijają,
Ludzkość do pokuty wzywają.
A praca nie jest łatwa,
Bo to arka a nie tratwa.
Kończy Noe budowanie arki,
Wkoło stoją niedowiarki.
Dalej się naśmiewają,
Za nic słowa jego mają .
Wnet zwierzęta przybywają,
Parami do arki się udają.
Chociaż ludzie cud ten widzą,
No to dalej sobie szydzą.
Wchodzi Noe do korabia,
Z sąsiadami jeszcze rozmawia.
Prosi aby się ratowali,
Do arki wsiadali.
Ale nikt go nie słucha,
W odpowiedzi śmiech wybucha.
Nagle wielkie przerażenie,
Coś dziwnego tu się dzieje.
Wielka woda pada z góry,
W ziemi tworzą się też dziury,
Z których woda sie wylewa,
Cały świat zalewa.
Niema już życia na ziemi,
Na wodzie arka się bieli,
A w niej Noe uratowany ,
Dzięki łasce zachowany.
Dzisiaj Bóg chce cię ratować,
Od śmierci wiecznej zachować.
Uznaj Jezusa za króla,
A nie zniszczy cię śmiertelna chmura.

Andrzej Tomasiuk 20.05.2012.