Polscy adwentyści w Australii (5)

Polski Kościół ADS w Dandenong zaistniał jako drugi polski kościół w Victorii. Członkowie zboru w Oakleigh zastanawiali się w jaki sposób rozwinąć pracę ewangelizacyjną w nowych dzielnicach miasta, położonych na wschód od miasta. Do tych dzielnic zaczęli przenosić się niektórzy członkowie z Oakleigh, a inni osiedlili się na pobliskich farmach.

W takich okolicznościach Stefan Wawrzyniak znalazł w miejscowej prasie ogłoszenie o sprzedaży kościoła w Dandenong przy 100 James St. Był to kościół prezbiteriański St Andrew. Kościół z holem i przyległym domem mieszkalnym wyceniony został na $84,000. Miało to miejsce w październiku 1980 roku.[1]

Ponieważ dzielnica i cena kościoła okazały się dość atrakcyjne i to, że w tych stronach zamieszkiwało już sporo wyznawców, jak również sporo naszych rodaków, postanowiono zainteresować się tym obiektem. Pierwsze oględziny obiektu wypadły pozytywnie, wszyscy byli zgodni, że będzie to wspaniałe miejsce. Na zebraniu zborowym w Oakleigh 29 listopada 1980 r. podjęto zgodnie uchwałę o zakupie obu obiektów.

Okazało się jednak, że sprawa zakupu nie była aż tak prosta z uwagi na fakt, iż na zakup tych obiektów wpłynęło już wcześniej kilka innych ofert. Decyzją zarządu miasta, otrzymaliśmy pierwszeństwo zakupu. Polski Kościół ADS w Oakleigh zakupił więc ten obiekt kościelny w Dandenong. Tak więc powstała druga placówka polskich adwentystów w Melbourne, mogąca pomieścić ok. 120 osób. Kościół wymagał niedużego remontu oraz urządzenia parkingu. W pracach wzięło ochotniczo udział wielu członków zboru z Oakleigh, a wszystkimi robotami kierował gospodarz z tego kościoła. Lista tych, którzy pracowali, pomagali, dostarczali materiałów budowlanych czy wspierali finansami, byłaby bardzo długa.[2]

Po raz pierwszy zebrano się w nowym polskim kościele adwentystycznym w Dandenong 29 maja 1981 roku. Ówczesny przewodniczący Victoriańskiej Konferencji pr K. Low witając uczestników pierwszego zgromadzenia w nowo-zorganizowanym kościele m.in. powiedział: Cieszę się, że ta placówka jest nowym miejscem światła, nową możliwością głoszenia adwentystycznego poselstwa na terenie Melbourne. Cieszę się również z tego, że to naród polski zapala nowe światło w tym miejscu…

Główna uroczystość otwarcia kościoła w Dandenong z udziałem zaproszonych gości odbyła się w godzinach popołudniowych. Na uroczystości tej gościli: przewodniczący Trans-Australijskiej Unii – pr CD. Judd, przewodniczący Victoriańskiej Konferencji — pr K. Low, sekretarz-skarbnik Victoriańskiej Konferencji — J. Roberts, sekretarz Generalnej Konferencji Kościoła Adwentystów D.S ze Stanów Zjednoczonych pr CD. Watson, z oficjalnych przedstawicieli miasta był Lord Mayor C. Surace oraz Rev. V. Brussel.

W czasie tych uroczystości występowały zespoły: Czarne Diamenty, Survivors i chór młodzieżowy.

Pr Watson, jako pierwszy mówca, wraził sympatię dla polskich adwentystów, bowiem okazało się, że z uwagi na jego częste wizyty w naszym ojczystym kraju wielu z nas zna osobiście. Okoliczne przemówienie wygłosił pr C.D. Judd, a pr R. Wawrzonek odczytał akt dedykacji kościoła. Na zakończenie modlił się pr K. Low. Przez ten uroczysty akt poświęcenia kościoła rozpoczęła się misyjna i dobroczynna działalność kościoła w Dandenong i okolicy.[3]

Na rok kościelny 1981/82 wybrano urzędników zborowych, a wśród nich dwóch starszych zboru: Stefana Wawrzyniaka i Jana Jaworskiego oraz starszego diakona, Jakuba Pińkowskiego.[4]

Nowy kościół od chwili swego powstania zaczął planować ewangelizację. Pierwszą kampanię ewangelizacyjną poprzedzoną oratorium pt. „Ostatnie godziny największego człowieka” przeprowadzili pr Romuald Wawrzonek, pr Stanisław Rafanowicz i Aleksander Baron. Rozpoczęto ją z początkiem maja 1982 roku i prowadzono przez trzy miesiące. Zebrania urozmaicone były śpiewem zespołów wokalnych i solistów. Końcowym rezultatem był chrzest czworga osób.

Młody kościół w Dandenog rozwijał się prężnie, przybywało członków z innych zborów i przez chrzest. Po dwóch latach istnienia miejsce zgromadzeń stało się za małe. W celach rozbudowy kościoła i powiększenia parkingu, zakupiono przyległą posesję z budynkiem za $48.000. Była to wspaniała okazja – staliśmy się posiadaczami dużego terenu pod budowę nowego kościoła.[5]

W kościele, w Town Hall Dandenong i w sali YWCA w centrum Melbourne organizowano wykłady o tematyce zdrowotnościowej pt. „Żyjmy dłużej.” Głównym prelegentem był dr Ryszard Siemienowicz, brali też w nich udział dr med. Jonasz Łyko (który gościł w Australii w tym czasie) oraz mgr Zdzisław Cybura, a także pastorzy: Romuald Wawrzonek, Paweł Cieślar i Marek Ignasiak.

Prelekcje kończono wystawą produktów żywnościowych i degustacją potraw jarskich. W następnych latach stało się niemalże tradycją, że co roku organizowano wykłady i kursy dotyczące spraw zdrowia, które były prowadzone np. w roku 1988 przez dr med. Jadwigę Borgulę, Alicję Michalską, Teresę Pawlak, Halinę Harnasi i Krystynę Kaczyńską.

Rozpowszechniono dotychczas dużą ilość literatury o zdrowiu, racjonalnym odżywianiu oraz dużą ilość literatury religijnej.

Kościół zorganizował także Korespondencyjny Kurs Biblijny, na który zgłaszało się wiele osób, zapoznając się z Pismem Św. i podstawowymi zasadami wiary chrześcijańskiej. Kurs ten prowadził pastor Romuald Wawrzonek.[6]

W 1985 r. zorganizowano przy kościele szkołę nauki języka polskiego dla dzieci. Jakkolwiek w dalszym ciągu istniała szkoła polska im. Mikołaja Reja w Oakleigh, to dla wygody rodziców i dzieci, w lutym 1985 roku z inicjatywy pr R. Wawrzonka postanowiono założyć szkołę polską.[7]

W tym samym okresie pr R. Wawrzonek w polskich audycjach radiowych w radiostacji SBS 3EA miewał pogadanki na różne tematy: zdrowia, wychowania i inne.

Kościół Dandenong stał się znany w ciągu tych kilku lat ze swej różnorodnej działalności oraz niesienia pomocy ludziom zagubionym duchowo i potrzebującym wsparcia materialnego. Zorganizowano też oddział charytatywno-dobroczynny „Dorka.” Z uwagi na liczne grono dzieci postanowiono zorganizować „Klub Pathfinders,” rodzaj kościelnego harcerstwa. Uroczyste otwarcie klubu miało miejsce w dniu 25 kwietnia 1987 roku.[8]

Tradycyjnie co roku odbywają sie w kościele Dandenong seminaria i wykłady na temat zdrowia. Jeden z takich programów miesięcznych miał miejsce w kwietniu 1988 roku, a jego hasło brzmiało „Żyjmy lepiej i dłużej.” Odbywały się pokazy jarskiego gotowania, które prowadziły osoby, które wcześniej ukończyły kursy zorganizowane przez Konferencję w Victorii. W jedną z niedziel przyjechał autobus z odpowiednią obsługą, przystosowany do badań ciśnienia krwi, zawartości cholesterolu i glukozy, nadwagi itp. Przez 8 godzin trwały badania 50 osób, które się na nie zgłosiły.[9]

W maju 1989 roku, przebywający na odwiedzinach, pr Marek Rusek prowadził spotkania ewangelizacyjne pt. „Czas Apokalipsy.” Oprawę muzyczną do sześciu wykładów przygotował kwartet mieszany Janka Czarnego z Oakleigh oraz Jolanty Mielczarek, solo. Na każdym spotkaniu było ponad 30 osób spoza kościoła.[10]

Kościół w Dandenong zakupiony w 1981 roku okazał się za mały Rosnący zbór podjął decyzję budowy większego miejsca dla nabożeństw. Dnia 31 sierpnia 1989 r. rozpoczęto budowę upragnionego kościoła na tym samym placu, gdzie na froncie stał jeszcze stary budynek kościelny. Budowa kościoła jest zawsze wielkim wysiłkiem, tym bardziej, że przez 5 lat zbór spłacał stary dług ciążący na budynku kościelnym. W tym samym czasie trzeba było gromadzić fundusze na nową budowę. Komitet budowlany organizował koncerty, wyprzedaż ciast, wieczorki i inne imprezy. W ten sposób zgromadzono fundusze na opłacenie kosztów administracyjnych, planów, fundamentów, konstrukcji stalowych i dachu. Na prowadzenie dalszej budowy wzięto pożyczkę z banku, a członkowie poświęcali długie godziny pracując fizycznie przy różnych pracach.[11]

Budowa nie przeszkadzała w normalnym funkcjonowaniu życia zborowego i tak zorganizowano seminarium z „Apokalipsy,” które prowadził pr R. Wawrzonek, młodzież urządzała uroczyste programy.[12]

Wydarzeniem godnym odnotowania stała się misja przeprowadzona w Dandenongu, przez młodego pastora z Polski, Mirosława Karaudę, w dniach 2 maja – 2 czerwca 1992 r. W misji tej uczestniczyli członkowie z trzech polskich zborów oraz wielu przyjaciół. Dla wielu słuchaczy było to przeżycie, jakich tu mało. Przez kilka tygodni słuchano nie tylko przepięknej polszczyzny, wielu pieśni solowych w wykonaniu pr M. Karaudy, ale i wykładów o prawdach adwentowych. Wykłady te były wygłaszane w sposób bardzo prosty, bez filozofii teologicznej, za to pełne osobistych doznań i przeżyć, nasyconych optymizmem wiary.[13]

W sobotę 21 czerwca 1991 r. Janusz Baron,[14] który w 1988 roku ukończył studia teologiczne w Avondale College, został ordynowany do pracy kaznodziejskiej. Ordynacja miała miejsce w zborze australijskim Frankston (Victoria), w którym pr Baron ostatnio pracował. Od połowy 1992 roku pr Janusz Baron rozpoczął pracę duszpasterską w polskim zborze Dandenong a pr Romuald Wawrzonek przeszedł na emeryturę.[15]

Jednocześnie w tym samym czasie nastąpiło bardzo ważne wydarzenie roku. Było nim oficjalne otwarcie i poświęcenie nowo wybudowanego kościoła. Ta wielka uroczystość odbyła się w sobotę 27 czerwca 1992 r., o godz 15.00.

Uroczystość ta zaczęła się podniesieniem flag, polskiej i australijskiej przez członków klubu Pathfinders, następnie dokonano przecięcia wstęgi przez burmistrza miasta Dandenong Cr Christine Ware, starszy zboru, Stefan Wawrzyniak i budowniczy, R. Stanik, uroczyście otworzyli drzwi kościoła, a dzieci z Klubu Pathfinders weszły do kościoła i utworzyły szpaler, wzdłuż którego przechodzili oficjalni goście oraz wszyscy obecni. Zabrzmiały organy — preludium wykonała Ivonne Michalska, a słowa powitania wygłosił pr Romuald Wawrzonek. Po czytaniu tekstów Pisma Św., przez starszego zboru, Wiesława Urbaniaka oraz modlitwie pr Marka Ignasiaka, Jolanta Mielczarek odśpiewała pieśń „Bless this House” (Błogosław ten Dom).

Nastąpiły przemówienia, które rozpoczęła burmistrz miasta Dandenong p. Cr. Christine Ware. W kilku słowach wyraziła uznanie, zadowolenie i życzenie, żeby ta polska placówka służyła nie tylko Polakom, ale całemu środowisku.

Po raz pierwszy mieliśmy okazję gościć Konsula Rzeczypospolitej Polskiej p. Piotra Longchamps de Berier, który w pięknych, miłych i ciepłych słowach złożył gratulacje oraz życzenia wszystkim zgromadzonym, jak również odczytał list od Konsula Generalnego dra Grzegorza Pieńkowskiego. Te życzenia były również serdeczne, pisane przepiękną polszczyzną i napełnione treścią biblijną. Podano także treść listów od emerytowanych polskich pastorów, a także z innych polskich zborów w Australii i ich pastorów.

Potem były przemówienia, dziękczynienia i czytanie historii… Po wspólnym poczęstunku i krótkiej przerwie odbył się wspaniały koncert pochwalny, w którym wzięły udział różne zespoły wokalno – muzyczne i soliści.[16]

Założona w lutym 1985 roku Szkoła Polska im. Marii Konopnickiej z powodu budowy nowego kościoła zawiesiła na dwuletni okres swoją działalność, a dzieci w tym czasie uczęszczały do szkoły polskiej w Oakleigh. Po wybudowaniu nowego kościoła oddano do użytku wiele nowych pomieszczeń i wtedy wznowiono zajęcia we własnej szkole w lutym 1993 roku ze stanem 43 uczniów.[17]

W nowym kościele pierwszą ewangelizację przeprowadził pr Dariusz Kuberek. W dniach od 19 czerwca do 10 lipca przeprowadził cykl wykładów (13) p.t. „Znaleźć sens życia.” W czasie wykładów były używane przeźrocza wykonane przez prelegenta w czasie jego podróży przez kraje biblijne. Na zebraniach było sporo muzyki i śpiewu.[18]

W następnym, 1994 roku, inny pastor, sekretarz Zarządu Kościoła ADS w Polsce. Roman Chalupka przyjechał do Australii, na zaproszenie Polonii Adwentystycznej, aby służyć zborom polskim w tym kraju. W zborze Dandenong wygłosił szereg wykładów w dniach od 10 do 24 września dla polskich zborów w Melbourne. Wykłady prowadzone były na temat: „Bóg obmyśla sposoby.” Kościół, który może pomieścić 500 osób był zawsze wypełniony. Organizatorzy pomyśleli również, by wzbogacić zebrania śpiewem i muzyką. Śpiewali zatem soliści, zespoły wokalno-muzyczne i chór.[19]

Adwentyści zwracają uwagę nie tylko na stan duchowy człowieka, ale są zainteresowani także jego fizycznym zdrowiem, a w tym wypadku ma wielkie znaczenie odpowiednie odżywianie. Dlatego też w różnych, organizowanych wykładach i seminariach pojawiają sie także i takie, które dotyczą naszego fizycznego zdrowia. Przez cztery niedziele października 1994 roku w hallu kościelnym, przy którym znajduje się dobrze wyposażona kuchnia, odbywały się pokazy (kursy) zdrowego gotowania. Były wygłaszane teoretyczne prelekcje na temat wiedzy o racjonalnym odżywianiu, które prowadził mgr Zdzisław Cybura, a także praktyczne przygotowywanie potraw, za co odpowiedzialna była Janina Osmałek, która ma do tego odpowiednie przygotowanie i wyszkolenie. Pomagały jej w tym Krystyna Wawrzonek i Barbara Ostrowska. Sybille Johanson, pracowniczka adwentystycznej fabryki żywnościowej „Sanitarium,” miała prelekcje na temat dobrodziejstwa spożywania jarzyn, owoców i nasion dla zdrowia fizycznego W czasie spotkań ustawione w hallu stoisko obficie zaopatrzone w rożny asortyment win bezalkoholowych było ciekawym dodatkiem do kursu.[20]

Od pewnego czasu ponownie można było słuchać audycji radiowych naszego radia „Głos Nadziei” w Melbourne ze stacji 3MDR 97.1 MHz FM.[21]

Po siedmiu latach gościł ponownie w tym zborze pr Mirosław Karauda, ale tym razem ze swoją żoną Klaudią. Oboje wzięli dział w prowadzonych wykładach. Prelekcje odbywały się 4 razy w tygodniu, od 19 czerwca do 10 lipca 1999 roku przy sali wypełnionej niemalże po brzegi. Prelekcje pr Karaudy nosiły tytuł „Odkryte tajemnice” i co wieczór odkrywane były tajemnice takie, jak: magia, iluzja, ruch New Age, satanizm itp. W sobotnie popołudnia Klaudia Karauda wygłosiła prelekcje na temat: „Dzieci w chrześcijańskim domu,” „Szczęśliwe małżeństwo — czy to możliwe?,” „Toksyczna miłość” i „Dwa światy.” Prelekcje zakończone zostały filmem. Należałoby wspomnieć, że wykłady pr Karaudy poprzedził koncert muzyki religijnej, który odbył się w sobotę wieczorem dnia 12 czerwca. Można by dodać, że miesiąc wcześniej (22 maja) w kościele w Dandenong odbył się koncert muzyki religijnej sponsorowany przez IHIA (The Izraelite Institute of Australia), na który przybyło także wielu ludzi, iż kościół był wypełniony po brzegi.[22]

W drugiej połowie 2000 roku (od 27 lipca do 27 września) gościł w zborze Dandenong pr Jan Krysta z Polski, przewodniczący Diecezji Południowej Kościoła ADS w Polsce. Przeprowadził szereg seminariów i odwiedzin nie tylko w zborze Dandenong lecz także w Oakleigh, Wantirna i Glenroy.[23]

W sobotnie popołudnie 26 maja 2001 roku odbyła się uroczystość XX-lecia założenia Polskiego Kościoła ADS w Dandenong. Odczytano życzenia przysłane od pastorów oraz z kościołów Adelaide, Sydney i Wantirna. Pieśni i utwory muzyczne przeplatane były wspomnieniami pr Romualda Wawrzonka (który był współzałożycielem zboru) oraz starszych zboru, Stefana Wawrzyniaka i Jana Jaworskiego. Wspominając o dwudziestoleciu kościoła, zwrócono uwagę na błogosławieństwa wynikające z posiadania od 9 lat nowego budynku kościelnego. Dzięki temu można bardzo rozwijać życie religijne, społeczne i kulturalne.[24]

W pierwszej połowie czerwca 2001 roku przy kościele w Dandenong powstał Klub Seniora „Maranatha,” którego pierwszym prezesem został Zygmunt Ostrowski. Na temat jego powstania ukazała się notatka w „Tygodniku Polskim” z dnia 5 września 2001 r. Już po trzech tygodniach jego działalności (spotkania odbywają się co tydzień), Klub otrzymał dyplom uznania, w imieniu premiera stanu Victorii, podpisany przez Elizabeth Drozd, dyr. Australijsko-Polskiego Biura Usług Społecznych. W następnym roku 2002 w Klub Seniora urządził wycieczkę do znanych w Victorii źródeł mineralnych w Daylesford.

Innym miłym wydarzeniem było otrzymanie przez Margaret Kelly (na codzień nazywaną Małgosią), „Certificate of Appreciation… in recognition of voluntary service to the community. International Year of Volunteers 2001.” W tym roku miało miejsce pożegnanie pastorstwa Krystyny i Romualda Wawrzonków, którzy opuścili Victorię, przenosząc się do, Sydney. Od kilku lat pr Wawrzonek, będąc na emeryturze przez trzy lata piastował urząd starszego zboru. Zbór żegnając ich, życzył im wiele pomyślności, zdrowia, a przede wszystkim prowadzenia Bożego.[25]

W dniach 21–23 listopada w Dandenong dr Samuel Bacciochi ze Stanów Zjednoczonych przeprowadził szereg wykładów seminaryjnych na temat zmiany dnia świętego z soboty-dnia – siódmego, na niedzielę – pierwszego dnia tygodnia. Tym razem swoje prelekcje wykładowca urozmaicił setkami przezroczy na skomputeryzowanym sprzęcie. Należy zaznaczyć, że był to pierwszy adwentysta, który ukończył Papieski Gregoriański Uniwersytet w Rzymie z wyróżnieniem za pracę, którą tam przygotował i obronił na temat „Od soboty do niedzieli” i wydanej przez The Pontifical Gregorian University Press, Rome 1977.[26]

Niezwykłym wydarzeniem 2002 roku w Dandenong był wyjazd grupy ochotników w ramach projektu ‘fly-and-build’ na Vanuatu na Pacyfiku do pracy przy budowie domu dla trzech nauczycieli szkoły adwentowej. Każdy musiał wziąć wolne z pracy na trzy tygodnie i opłacić lot. Trzeba było zebrać pieniądze na żywność i inne potrzebne rzeczy, które musieli ze sobą zabrać, a nawet narzędzia do pracy, o czym dowiedzieli się od wcześniej wysłanego Andrzeja Łapickiego, aby zbadał sytuację na miejscu. Grupa liczyła 19 osób, a kierownikiem wybrano Zygmunta Ostrowskiego. Na miejscu okazało się, że nie wszystkie materiały były dowiezione lub pozostawiają wiele do życzenia. Dokuczliwy upał. Okazało się, także, że obok pracy przy budowie, trzeba było z własnej woli pomagać otaczającym ludziom czy to jakąś pomocą materialną (wzięto kilka worków z odzieżą), czy przy malowaniu mieszkania komuś biednemu itp. W swoim przemówieniu pożegnalnym, pastor tamtego regionu podziękował za wykonaną pracę i zebrane fundusze. Uczestnikom wyprawy wręczono pamiątkowe upominki.[27]

W dniu 10 stycznia 2004 roku zbór w Dandenong powitał nowego pastora, którym był Paweł Ustupski.[28] Przyjechał z rodziną z Polski, aby służyć dwom zborom: Dandenong i Oakleigh. Pastora Ustupskiego i jego rodzinę powitano z radością. Zbór życzył pastorowi i jego rodzinie błogosławionego pobytu na ziemi australijskiej. W dniu 30 sierpnia w kościele odbył sie koncert charytatywny na „Asian-aid” z przeznaczeniem dla dzieci z azjatyckich sierocińców. W koncercie wzięły udział różne zespoły i soliści oraz wspólny chór z trzech polskich kościołów w Melbourne. Koncert był bardzo udany. Zebrano ogólną sumę $5,000.00 z kolekty i sprzedanych ciast, którą przekazano organizacji „Asian-aid.”

Od listopada 2003 roku aż dotąd w ramach misji wewnętrznej, działa grupa misyjna, która pod przewodnictwem Małgosi Kelly prowadzi tzw. „garkuchnię” dla ludzi bezdomnych. Na tym polu grupa współpracuje z pobliskim kościołem australijskim, który rozpoczął tę pracę, ale przerastała ona ich możliwości. Obecnie australijscy współwyznawcy udostępniają pomieszczenia przykościelne i prowadzą rozmowy z tymi, którzy korzystają z tego rodzaju usług, a polscy adwentyści przygotowują pożywienie i serwują je. Uzupełnieniem tej pracy jest tzw. „Boża spiżarka.” Na czym to polega? W hallu wejściowym do kościoła umieszczono kosz, do którego każdy ma możliwość (niezauważenie) włożyć jakiś produkt zakupiony w czasie cotygodniowych zakupów. Od początku istnienia tej „spiżarki” wysłano 12 paczek na adresy otrzymane z Family Support Services przy radzie dzielnicowej w Dandenong.[29]

W odniesieniu do dalszej działalności „Bożej spiżarki,” Małgosia Kelly podała, że jako kościół współpracujemy w tej akcji z dzielnicowymi instytucjami: a) Family Support Services, b) Kids Under Cover, c) Vissycare, d) Maternal & Child Health Care Centres, e) Drug dependence Support Services. W ten sposób przez te państwowe organizacje, udzielamy pomocy dzieciom, młodzieży i całym rodzinom, które zostały dotknięte problemami przeróżnej natury.[30]

W 2005 roku w zborze miały miejsce różne wydarzenia, co prawda nie wszystkie zostały zanotowane przez kronikarza, ale nie można pominąć wizyty pr Władysława Poloka, prorektora Wyższej Szkoły Teologiczno-Humanistycznej w Podkowie Leśnej. Oprócz różnych spotkań z członkami zboru, wykładów itp. było także specjalne spotkanie pastora Poloka z Polonią australijską w Domu Polskim „Syrena,” gdzie wygłosił prelekcję p.t. „Dawni i współcześni wrogowie chrześcijaństwa.”[31]

Dzień 24 czerwca 2006 roku był dla Kościoła ADS w Dandenong dniem bardzo szczególnym. W tym dniu zbór obchodził 25 rocznicę swego istnienia. Główny program jubileuszowy odbył się o godz. 17.00, ale już od godzin porannych sobotniego nabożeństwa wiele gości przybyło, aby wziąć udział w tych uroczystościach. Wspominano o inicjatorach powstania zboru i budowniczych tego kościoła. Wspominano tych, którzy poświęcali się pracy duszpasterskiej, a więc pastorów: Romualda Wawrzonka, Janusza Barona, Marka Ignasiaka i aktualnego pastora Pawła Ustupskiego. Mówiono o tych, którzy włożyli dużo pracy i nadal pracują dla dobra zboru, o pracy ewangelizacyjnej, charytatywnej, wśród młodzieży i dzieci oraz zajmują się pieśnią i muzyką.[32]

W ostatnich dwóch latach odbyło się kilka koncertów. Jednym z nich był koncert charytatywny pt. „Pomóżmy jej przeżyć.” Celem koncertu było zebranie funduszy asystentce KUL-u, Iwonie Matyjas, na pomoc w leczeniu groźnej i śmiertelnej choroby jelit. Koncert odbył się w Domu Polskim „Syrena” – Rowville. Zebrano $3,102. Parę miesięcy później w tym samym Domu Polskim „Syrena,” w dniu 18 marca 2007 r. odbył się następny koncert pt. „Człowieczy Los” z okazji 25 rocznicy śmierci Anny German. Dochód ze sprzedaży biletów został przeznaczony na rzecz fundacji „International Children Care.” W 2007 r. odbyły się jeszcze dwa charytatywne koncerty. Jeden odbył się 12 maja, a celem jego było zebranie funduszy na pracę charytatywną Tabity oraz Oddziału Usług Społecznych. Następny koncert z dnia 8 grudnia nosił nazwę: „Koncert – Kalahari,” i miał na celu zebranie funduszy na pracę misjonarzy na pustyni Kalahari (Kalahari jest półpustynną, bezodpływową kotliną w Południowej Afryce, głównie w Beczuanie). Misja na rzecz tych ludzi prowadzona jest przez „Pilgrim Relief Society,” a przewodniczy jej pr Sebastian Tirtirau, z pochodzenia Rumun, który kilkakrotnie przemawiał w kościele w Dandenong. Zebrano ponad $4,000, które posłużą na ciepłe koce dla tamtejszej ludności (jeden dolar, jeden koc).[33]

Na przestrzeni ostatnich dwóch lat gościli w kościele w Dandenong przyjezdni pastorzy z Australii i zagranicy. Wśród nich, między innymi: pr Henryk Patryarcha z Niemiec, pastorzy: Jan Pollok, Janusz Jagiełło i Jan Jankiewicz z polskich zborów w Australii, pr Sebastian Tirtirau, misjonarz, pr Samuel Braga z Sydney, z pochodzenia Chilijczyk oraz pr John (Janusz) Skrzypaszek, dyr. Ellen G. White Research Centre Avondale College, SPD.[34]

Ukoronowaniem pracy zboru w 2008 roku był wyjazd grupy wolontariuszy, która udała się na Wyspy Salomona, aby tam dokonać prac wykończeniowych w klinice medycznej w Kwailabesi. Polski Kościół w Dandenong jest jednym z czterech kościołów, które „zaadoptowały” bardzo zniszczoną klinikę medyczną w Kwailabesi. Planem i zadaniem polskiej wyprawy było zakończenie malowania kliniki, zbudowanie bardzo prostego domu dla pielęgniarki i otwartej kuchni dla rodzin odwiedzających pacjentów w klinice oraz odremontowanie kilku małych domków, używanych kiedyś przez wizytujących misjonarzy. W podróż udała się 15 osobowa grupa w tym 4 niewiasty, wszystko dorosła młodzież i starsi (na własny koszt). Odlot odbył się w dwóch grupach – 4 osoby 9 października, a reszta 13 października. Mimo niesprzyjających warunków zadanie zostało dobrze wykonane a wszyscy, zadowoleni z wykonanej pracy i wdzięczni Bogu za Jego opiekę, powrócili szczęśliwie do domu.[35]

W ostatnich dwóch latach zbór w Dandenong brał udział w Polskim Festiwalu na Federation Square w Melbourne. Było to w dniach 20 listopada 2007r. i 17 lutego 2008 r. Kilku członków obsługiwało stoisko z książkami i C.D. Poza tym w grudniu 2008 roku zbór wziął udział na Kiermaszu w Domu Polskim „Syrena” — Rowville.

Polski Kościół ADS w Dandenong był organizatorem 10-ciu Festiwali Pieśni i Muzyki Religijnej w Melbourne:

1. 1992 r. Polski Kościół w Oakleigh
2. 1993 r Ratusz Miejski w Caulfield
3. 1994 r Ratusz Miejski w Caulfield
4. 1995 r Ratusz Miejski w Caulfield
5. 1996 r Ratusz Miejski w Springvale
6. 1998 r Ratusz Miejski w Caulfield
7. 2003 r Ratusz Miejski w Caulfield
8. 2004 r Ratusz Miejski w Caulfield
9. 2005 r Ratusz Miejski w Box Hill
10. 2007 r Ratusz Miejski w Box Hill.

We wszystkich festiwalach uczestniczyli: dzieci, młodzi i starsi ze wszystkich środowisk polonijno-adwentsytycznych z całej Australii.

Na trzech ostatnich festiwalach w czasie Galowych Koncertów zbierano dary na różne cele charytatywne, przekazano tysiące dolarów na: Very Special Kids, Ronald Mc Donald House i fundację Make*A*Wish – w ten sposób wykonawcy i uczestnicy festiwali przynosili odrobinę radości dzieciom złożonym najcięższymi chorobami.

4 lipca 2009 r. polski kościół adwentystyczny Dandenong otrzymał nowego pastora Mariusza Wieczorka,[36] który przybył z żoną (również pastorem) Karin, córeczką Sarą i synkiem Dawidem – ze Szwecji.